κάντε κλικ εδώ
Δεμένη με ιμάντες στο κρεβάτι της «για το καλό της» βρίσκεται σήμερα στο κολαστήριο του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας η μικρή Δανάη, ένα δεκάχρονο κοριτσάκι αλβανικής καταγωγής, το οποίο πριν από περίπου πέντε χρόνια είχε βρεθεί με σπασμένο το πόδι του εξαιτίας της αμέλειας του προσωπικού του ιδρύματος.
Την καθήλωση του παιδιού επιβεβαίωσε χθες στην «Ε» η διοικήτρια του ΚΕΠΕΠ Αννα Μαζαράκη, διευκρινίζοντας ότι το κοριτσάκι έχει δεμένα με ιμάντες τα άνω άκρα με βάση τη γραπτή οδηγία του ψυχιάτρου που παρακολουθούσε το ίδρυμα. Σε ερώτηση αν το παιδί ήταν δεμένο και πριν από το σπάσιμο του ποδιού του το 2005, η κ. Μαζαράκη ανέφερε ότι δεν γνωρίζει και τόνισε ότι μπορεί να εκφράζει άποψη μόνο για εκείνα που συμβαίνουν με τη νέα διοίκηση του ιδρύματος.
Για την κακοποίηση του παιδιού το 2005 που είχε αποκαλύψει η «Ε», έχουν παραπεμφθεί σε δίκη 25 συνολικά εργαζόμενοι στο ίδρυμα. Ανάμεσά τους ο τότε διοικητής (ο γνωστός έμπορος που πήρε πτυχίο φαρμακοποιού σε ηλικία 68 ετών κι έγινε διοικητής), καθώς και η γιατρός που παρακολουθούσε το ίδρυμα. Στους κατηγορουμένους αποδίδονται οι κατηγορίες της σωματικής βλάβης από αμέλεια και της παράβασης καθήκοντος. Η δίκη έχει αναβληθεί.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο οι ανωτέρω: «Δεν υπέδειξαν κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους τη δέουσα προσοχή ούτε έκαναν τους κατάλληλους ενδεδειγμένους χειρισμούς κατά τη φροντίδα της φιλοξενούμενης στο ίδρυμα». Στο κατηγορητήριο περιγράφεται η κατάσταση του παιδιού και σημειώνεται ότι αυτό πάσχει από: «Ψυχοκινητική καθυστέρηση, αδυναμία βάδισης, έλλειψη αισθητικότητας κατά τα κάτω άκρα και οστεοπόρωση...».
Με λίγα λόγια, το παιδάκι μπορεί σήμερα να κινεί μόνο τα χέρια του, τα οποία όμως οι αρμόδιοι του ιδρύματος φρόντισαν «για το καλό της» να τα δέσουν με ιμάντες. Το δράμα της μικρής Δανάης περιέχεται και στην πολυσέλιδη αναφορά - φωτιά των Ευρωπαίων εθελοντών που κατήγγειλαν οργανωμένα τα όσα απαράδεκτα συμβαίνουν στην «αποθήκη παιδικών ψυχών» του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών.
Οπως αναφέρουν: «Ενα παράδειγμα που στενοχώρησε πολλούς εθελοντές είναι ένα μικρό κορίτσι ηλικίας 9 ετών. Πάσχει από οστεοπόρωση, οπότε τα οστά της είναι πολύ εύθραυστα. Αυτό είχε αποτέλεσμα συχνά κατάγματα κατά την πάροδο του χρόνου. Το προσωπικό φοβάται πολύ ότι θα συμβαίνει αυτό πάντα. Ετσι, το παιδί είναι πλέον σε θέση ανάσκελα με τον λαιμό του σε κάμψη και τα δύο σκέλη δεμένα στα κάγκελα του κλουβιού του. Δεν επιτρέπεται στους εθελοντές να τη βγάζουν από το κλουβί για να παίξουν μαζί της, ούτε καν να βγει από το κτίριο. Είναι ένα φυσιολογικό, αξιαγάπητο παιδί που υποφέρει από αυτές τις εξουθενωτικές συνθήκες, που γελάει όμως και ανταποκρίνεται όταν εμείς παίζουμε έξω από το κλουβί της, αλλά δυστυχώς αυτό είναι η μόνη απόλαυση που παίρνει για μόλις λίγα λεπτά στη διάρκεια μιας ημέρας...».