κάντε κλικ εδώ
Τα περισσότερα εγκλήματα, από άτομα χωρίς ψυχιατρικό ιστορικό
Η κοπέλα προσπάθησε να τον απωθήσει. Μάταια όμως… Και αυτός, όχι μόνο δεν σταμάτησε, αλλά επέμενε, με αποτέλεσμα να την «αρπάξει» από το λαιμό και να επέλθει το μοιραίο. Το εξάχρονο αγγελούδι τους (αγοράκι), κοιμόταν στο διπλανό δωμάτιο. Ο στραγγαλισμός της 42χρονης Βουλγάρας Σπάσκα Κράτσκεβα Καραμαρίνοβα, από το σύντροφό της τα ξημερώματα της περασμένης Δευτέρας, προκάλεσε τον αποτροπιασμό της κοινής γνώμης.
Σεξουαλική και σωματική βία. Οι λεπτομέρειες που έδωσε
ο 52χρονος στη θεληματική του κατάθεση στους ανακριτές, προκαλούν ανατριχίλα, αλλά πολύ περισσότερο σοκάρουν και συγκλονίζουν. Σημειώνεται ότι ο δράστης αντιμετώπιζε ψυχολογικά προβλήματα και παρεκολουθείτο από ψυχίατρο μέχρι τον περασμένο Οκτώβριο. Η «Σ» προσπάθησε να σκιαγραφήσει το προφίλ αυτών των «ψυχολογικά άρρωστων» ανθρώπων. Δεν κατέστη, όμως, δυνατόν. Και αυτό επειδή… σύμφωνα με όσα μας ανέφερε ο νευρολόγος και ψυχίατρος δρ Κυριάκος Βερεσιές, «δεν υπάρχει ειδικό προφίλ για τον δολοφόνο. Δεν μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι ο τάδε άνθρωπος με μια συγκεκριμένη προσωπικότητα μπορεί να οδηγηθεί στη δολοφονία». Και εξήγησε: «Είναι οι περιστάσεις της ζωής και κάποιες κακές συγκυρίες, που δύναται να οδηγήσουν κάποιον να φθάσει σ’ αυτές τις ακραίες συμπεριφορές».
Περισσότεροι φόνοι από υγιή άτομα
«Όμως», συνέχισε, «η ύπαρξη ψυχικού νοσήματος δεν είναι καθοριστική. Εκείνο που έχει δείξει η διεθνής στατιστική, είναι ότι τα άτομα που δεν έχουν καθόλου ψυχιατρικό ιστορικό δύνανται να πράττουν πολύ περισσότερα εγκλήματα, παρά τα άτομα που διατηρούν ψυχιατρικό ιστορικό». «Οι τελευταίοι», πρόσθεσε, «που έχουν και κάποιο ιστορικό, μπορεί να κάνουν και κάποια θεραπεία, η οποία μπορεί να τους αποτρέψει να διαπράξουν κάποιο κακούργημα».
Ο κ. Βερεσιές, εξηγώντας μας την ιατρική ερμηνεία τέτοιων απεχθών εγκλημάτων, σημείωσε ότι «πρόκειται για μια διαταραχή της προσωπικότητας, η οποία λαμβάνει από το περιβάλλον μηνύματα (ερεθίσματα) και τα μεταφέρει στον εγκέφαλο με λανθασμένο και στρεβλωμένο τρόπο. Έτσι, ένας τέτοιος εγκέφαλος, ερμηνεύει τα μηνύματα διαφορετικά, σε σχέση με έναν άλλον υγιή».
Ο Κυριάκος Βερεσιές πρόσθεσε ότι, «αν αποτυπωθούν στον εγκέφαλο κάποιου ανθρώπου κάποιες καταστάσεις ή γεγονότα με παρανοϊκό τρόπο, τα οποία οι άλλοι τα θεωρούν φυσιολογικά, τότε το άτομο ‘’περνά’’ σε μιαν άλλη πραγματικότητα».
Μόνο όταν
απειληθεί…
Όσον αφορά στον έλεγχο της συμπεριφοράς των ατόμων, ο κ. Βερεσιές υπογράμμισε ότι «υπάρχουν άτομα τα οποία κάτω από την επίδραση των ιδεών τους ή και ακόμη κάτω από την επίδραση εξαρτησιογόνων ουσιών, δεν μπορούν να ελέγξουν τη συμπεριφορά τους και γι’ αυτό οδηγούνται σε τέτοιες αποτρόπαιες πράξεις».
Ο κ. Βερεσιές επεσήμανε, επίσης, με έντονο τρόπο ότι ο ψυχικά ασθενής είναι επικίνδυνος μόνο όταν απειληθεί και όταν δεν μπορεί να κατανοήσει την κατάσταση στην οποία βρίσκεται. Και έδωσε εξήγηση στο, «όταν απειληθεί»: «Όταν λέμε να απειληθεί, εννοούμε να μην καταλάβουν οι άλλοι τις ιδέες του και τον τρόπο που σκέφτεται».
«Όταν υπάρχει ψυχική νόσος στον άνθρωπο», συνέχισε, «δημιουργείται φόβος και έτσι το άτομο δύναται να προκαλέσει οποιαδήποτε πράξη χωρίς να υπάρχει η ανάλογη δικαιολογία. Γι’ αυτό ο κόσμος», εξήγησε, «φοβάται τους ψυχικά άρρωστους, επειδή, ακριβώς, οι πράξεις τους είναι απρόσμενες και δεν φέρουν καμίαν απολύτως δικαιολογία. Είναι απ’ εδώ που γεννιέται η προκατάληψη κατά των ψυχικά άρρωστων ατόμων», κατέληξε.
Ανησυχητικά στοιχεία
Άκρως ανησυχητικά είναι τα τελευταία στοιχεία του Συνδέσμου Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Οικογένεια. Σύμφωνα με τον Λειτουργό Έρευνας και Ανάπτυξης του Συνδέσμου Γιώργο Φιλίππου, μόνο για φέτος και το μήνα Δεκέμβριο τα περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας έφτασαν τα 159. Ο τεράστιος αυτός αριθμός καταγγελιών στο Σύνδεσμο αποτελεί ρεκόρ, τόσο για το 2010 όσο και για τα δεδομένα της Κύπρου. Ο Σύνδεσμος εκφράζει την έντονη ανησυχία του για την αυξητική τάση περιπτώσεων βίας στην οικογένεια. Υποστηρίζει, παράλληλα, ότι δέχεται πέραν των τριών περιστατικών βίας την ημέρα, από τα οποία το 85% έχουν ως θύματα τις γυναίκες και θύτες τους άνδρες.
Ο Γιώργος Φιλίππου δεν παρέλειψε να στείλει τα μηνύματά του Συνδέσμου, αναφορικά με τα καταφύγια των κακοποιημένων γυναικών, προς τους αρμόδιους φορείς. «Βάσει ευρωπαϊκών οδηγιών, για κάθε 10 χιλιάδες άτομα, πρέπει να υπάρχει ένα καταφύγιο για θύματα ενδοοικογενειακής βίας. Στην Κύπρο, όμως», σημείωσε, «με πληθυσμό 800 χιλιάδες άτομα, υπάρχει μόνο ένα καταφύγιο, το οποίο μάλιστα λειτουργεί με εθελοντική πρωτοβουλία».
1040 περιστατικά βίας για το 2010!
Αξίζει να σημειωθεί ότι με βάση στατιστικά στοιχεία του Συνδέσμου Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Βίας στην Οικογένεια, για το 2010, σχετικά με τα περιστατικά βίας και τις καταγγελίες που δέχτηκε ο Σύνδεσμος, ο αριθμός των ατόμων-θυμάτων κακοποίησης έφτασε τους 1040! Από αυτόν τον αριθμό και για κάθε ηλικία ξεχωριστά, ο Σύνδεσμος επισημαίνει ότι, τα 579 περιστατικά ήταν θύματα αγνώστου ηλικίας, τα 45 αφορούσαν τις ηλικίες από 0-6 ετών, τα 55 από 7-12 ετών, τα 43 από 13-17 ετών, τα 46 από 18-25 ετών, τα 32 από 26-30 ετών, τα 72 από 31-40, τα 82 από 41-50 ετών, τα 42 από 51-60 ετών, τα 30 από 61-70 και τα υπόλοιπα 14 περιστατικά από 70 ετών και άνω. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι τα περισσότερα καταγγελθέντα περιστατικά βίας αφορούσαν τις ηλικίες 41-50, με σύνολο 82 για το έτος 2010.
Ευάλωτη ομάδα οι γυναίκες-μετανάστες
ΣΕ ΠΡΟΣΦΑΤΗ διάσκεψη Τύπου, που διοργανώθηκε από την Υποεπιτροπή για τη Βία στην Οικογένεια του Εθνικού Μηχανισμού για τα Δικαιώματα των Γυναικών, με θέμα, «Ενημέρωση για τις Παγκόσμιες 16ήμερες Δραστηριότητες εναντίον της Βίας κατά των Γυναικών, 25/11-10/12/2010», ο Κώστας Βέης, Αστυνόμος Β, Υπεύθυνος του Γραφείου της Αστυνομίας για τη Βία στην Οικογένεια, ανέφερε ότι, εκεί που παρουσιάζεται αισθητή διαφορά στα περιστατικά βίας, είναι σε σχέση με την εθνικότητα. Σύμφωνα με καταγγελίες στην Αστυνομία, το ποσοστό των θυμάτων τα οποία είναι μη Κύπριοι φθάνει το 21%. Αυτό το ποσοστό είναι πολύ μεγαλύτερο από την αναλογία των αλλοδαπών στο σύνολο του πληθυσμού στην Κύπρο, η οποία υπολογίζεται γύρω στο 12%». «Άρα είναι εμφανές», συνέχισε, «ότι η θυματοποίηση των μεταναστών γυναικών σε σχέση με τη βία υπερβαίνει αισθητά την πληθυσμιακή τους αναλογία, με τις γυναίκες αυτές να αποτελούν μια εξαιρετικά ευάλωτη ομάδα του πληθυσμού. Όσον αφορά τους δράστες μη Κύπριους, αυτοί συγκαταλέγονται στο 11% των συνολικών δραστών, όσο δηλαδή είναι και η πληθυσμιακή τους αναλογία. Με βάση αυτά τα δεδομένα, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι η βία ενάντια στις γυναίκες μετανάστριες προέρχεται στην πλειοψηφία των περιστατικών από τους Κύπριους συζύγους ή συντρόφους τους».
Μαρτυρίες θυμάτων βίας που σοκάρουν
ΠΑΡΑΚΑΤΩ παραθέτουμε ορισμένες μαρτυρίες γυναικών-θυμάτων βίας, όπως αυτές «είδαν» το φως της δημοσιότητας από έρευνες που παρουσιάστηκαν στο πλαίσιο του σεμιναρίου με θέμα: «Χαρτογραφώντας τα Κενά στην Παροχή Υπηρεσιών για Γυναίκες Θύματα Βίας στην Οικογένεια». Το σεμινάριο διοργάνωσε το Μεσογειακό Ινστιτούτο Μελετών Κοινωνικού Φύλου και ο Σύνδεσμος για την Πρόληψη και Αντιμετώπιση της Βίας στην Οικογένεια, σε συνεργασία με τη Συμβουλευτική Επιτροπή για την Πρόληψη και Καταπολέμηση της Βίας στην Οικογένεια.
*Μαρτυρία κακοποιημένης γυναίκας: «Ρώτησέ με… Εύχομαι να είχα ερωτηθεί για το τι συνέβη. Ντρεπόμουν πολύ, αλλά ήθελα να μιλήσω. Δεν ρωτήθηκα, όμως, ποτέ και δεν είχα το κουράγιο να τους πω…».
*Κύπρια γυναίκα θύμα βίας, 39 χρονών: «Πήγε η αδερφή μου και μου ψώνισε από το σούπερ μάρκετ. Μου έδωσε και ο αδερφός μου λεφτά για να αγοράσω ρούχα της μιτσιάς… ντρέπουμαι πάρα πολλά που εν έτσι τα πράματα… εν μου αρέσκει να ζητώ… νιώθω άσχημα, μα τι να κάμω;»
*Γυναίκα θύμα βίας από τη Ρωσία, 32 χρονών: «Ο πρώην άντρας μου εδημιουργούσε μου πρόβλημα συνέχεια να μην πάω δουλειά, για να έχω ανάγκη από 'κείνον… και εδιούσε μου 100 ευρώ ας πούμε…».
*Κύπρια γυναίκα θύμα βίας, 42 χρονών: «Στο Γραφείο Ευημερίας εν θα επήεννα γιατί ακούω πολλά… ότι εν χάλια η κατάσταση…, πολλά άσιημα πράματα…, ότι εν συμπεριφέρονται καλά… είπαν πως εννά το διορθώσουν, να διορθώσουν τα πράματα, αλλά εν βλέπω τίποτε…».