κάντε κλικ εδώ
Σε τέλμα αναμένεται να βυθιστεί και η μεταρρύθμιση στην Κρήτη, που είναι και από τις λίγες περιφέρειες όπου εφαρμόστηκε εμπράκτως η αποασυλοποίηση.
Στην Κρήτη άρχισε να δημιουργείται ένα δίκτυο στην κοινότητα φτιάχνοντας σιγά σιγά ένα πλαίσιο εναλλακτικό του ασύλου και των εγκλεισμών χωρίς βία, μεταγωγές και καθηλώσεις, με αποτέλεσμα σήμερα όλοι οι έγκλειστοι του ασύλου να κατοικούν σε ξενώνες.
«Ομως αντί αυτό το εγχείρημα να στηριχθεί», επισημαίνει στην «Ε» ο Γιώργος Κοκκινάκος, διευθυντής-ψυχίατρος Κέντρου Ψυχικής Υγείας και πρόεδρος της τομεακής επιτροπής Χανίων, «έρχονται τώρα οι συγχωνεύσεις για λόγους δημοσιονομικούς, οι οποίες θα βυθίσουν τη μεταρρύθμιση στην Κρήτη σε τέλμα. Η ανάδυση της αναγκαιότητας του ασύλου είναι προ των πυλών, ως αποτέλεσμα της αδράνειας της Πολιτείας για το χώρο της ψυχικής υγείας.
»Αντί να σχηματιστεί ένας ενιαίος φορέας δημόσιου δικαίου πρωτοβάθμιας κοινοτικής φροντίδας, το οποίο αργότερα θα αναφέρεται σε όλη την περιφέρεια και το οποίο, σε δεύτερο χρόνο, θα μπορούσε να συμπεριλάβει και τη νοσοκομειακή νοσηλεία (η οποία προς το παρόν γίνεται από τους Ψυχιατρικούς Τομείς Γενικών Νοσοκομείων της Περιφέρειας), δρομολογείται η συγχώνευση Ψυχιατρείου Χανίων και Γενικού Νοσοκομείου Χανίων.
Ομως κάτι τέτοιο και το Γενικό Νοσοκομείο θα επιβαρύνει και το σύστημα ψυχικής υγείας θα αποδιοργανώσει και θα διαλύσει. «Ποιος θα ενδιαφερθεί για τους παρίες της Υγείας (ψυχικά ασθενείς) μέσα στη γενικότερη χοάνη του κλυδωνιζόμενου συστήματος Υγείας», Πραγματικά, ό,τι καλό έγινε τα τελευταία χρόνια στην Κρήτη, κυρίως χάρη στη διαθεσιμότητα των φιλοξενουμένων και στις ιδέες τους, κινδυνεύει να καταστραφεί. Πόροι από την ψυχική υγεία θα καλύπτουν τα μεγάλα κενά της γενικότερης Υγείας, οι δε στεγαστικές δομές κινδυνεύουν να μετατραπούν σε πτωχοκομεία.
»Ετσι αυτό που σήμερα ακόμα και για το υπουργείο αποτελεί ένα παράδειγμα και μια περίπτωση όπου έγινε πραγματικά μια βαθιά τομή, σε λίγο εξαιτίας της συγχώνευσης με το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων θα αποτελεί παρελθόν. Πέρα από τα άλλα, όμως, θα αποτελεί και μία επιπλέον σπατάλη χρημάτων, παρά το ότι γίνεται για εξοικονόμηση πόρων. Είναι ακόμα καιρός, παρ' ότι βρισκόμαστε στο παρά πέντε, να ξανασκεφτούμε το θέμα πιο ψύχραιμα...».