κάντε κλικ εδώ
Η αδιαφορία και η υποκρισία της πολιτείας για τις δεκάδες αθώες παιδικές ψυχές με ειδικές ανάγκες, που φιλοξενούνται επί χρόνια κάτω από άθλιες συνθήκες στο κολαστήριο του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ηλείας, αναδείχθηκαν για ακόμη μία φορά χθες, μέσα από το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ της «Ε» και τις φωτογραφίες της φρίκης. Με μικρά παιδιά να βρίσκονται καθηλωμένα στις κούνιες τους δεμένα με ιμάντες (!) έπειτα από οδηγίες του ψυχιάτρου που παρακολουθεί το ίδρυμα.
Σοκαρισμένη η τοπική κοινωνία διαπίστωσε, και με αποδεικτικά στοιχεία πλέον, ότι τα όσα επί χρόνια ακούγονταν ψιθυριστά σαν φήμες για εκείνα που συμβαίνουν πίσω από τους γκρίζους τοίχους και την ερμητικά κλειστή εξώπορτα του ιδρύματος ήταν απλώς μια εικόνα της γενικότερης ζοφερής πραγματικότητας.
Ενα ίδρυμα που, όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων, μόνο για την περίθαλψη των παιδιών με ειδικές ανάγκες δεν φτιάχτηκε. Με βάση τα επίσημα στοιχεία το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών συστάθηκε με το ΦΕΚ 153/27-8-87 και λειτουργεί από το 1987.
Είναι Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου (ΝΠΔΔ) και ανήκε έως τις 10/8/03 στον Εθνικό Οργανισμό Κοινωνικής Φροντίδας (ΕΟΚΦ-ΠΙΚΠΑ). Με την εφαρμογή του Ν. 3106/10-2-03 το ΚΕΠΕΠ ανήκει στο ΠΕΣΥΠ Δυτικής Ελλάδας. Σκοπός του ήταν η φροντίδα και η περίθαλψη παιδιών από 6-18 ετών που πάσχουν από σοβαρή διανοητική καθυστέρηση, με ή χωρίς σωματικές αναπηρίες, οι οποίες δεν επιδέχονται βελτίωση.
Ανεπισήμως το ίδρυμα -όπως λέει η τοπική κοινωνία- φτιάχτηκε με την συγκατάθεση της πολιτείας, για να εξυπηρετήσει αποκλειστικά τις πελατειακές σχέσεις των τοπικών «πράσινων και γαλάζιων» κομματικών παραγόντων με την ευρύτερη περιοχή.
«Βαφτίστηκαν» νοσηλευτές
Ατομα που δεν είχαν καμιά απολύτως ειδική εκπαίδευση ή σχέση με το ζήτημα της περίθαλψης των παιδιών με βαριές σωματικές και ψυχικές αναπηρίες, «βαφτίστηκαν» μέσα σε μια νύχτα νοσηλευτές και με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς διαγωνισμούς και αξιοκρατία, διορίστηκαν στο πολύπαθο ίδρυμα με σκοπό να περιθάλψουν ανθρώπινες ζωές.
Ξεπερνώντας κάθε όριο αναλγησίας οι ίδιοι κομματικοί μηχανισμοί, αντί να ενδιαφερθούν για τη σωστή περίθαλψη των παιδιών με ειδικές ανάγκες και τη στελέχωση του ιδρύματος με το κατάλληλο προσωπικό και ικανή διοίκηση, έστησαν μέχρι και «παράγκα» προκειμένου να εξυπηρετήσουν αμφιλεγόμενα κομματικά τοπικά στελέχη, τοποθετώντας τους ως διοικητές.
Ας θυμηθούμε δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αποκάλυψε πριν από μερικά χρόνια με ρεπορτάζ η «Ε». Το 2005 και παρά τις περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις τού τότε υφυπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Γιώργου Κωνσταντόπουλου, διορίστηκε στη θέση του διοικητή (με μηνιαίο μισθό περίπου 3.000 ευρώ) ο τότε 69χρονος συνταξιούχος και έμπορος Κ.Λ. που είχε πάρει πτυχίο από τη Φαρμακευτική Σχολή Αθηνών στις 18 Απριλίου 2005, έπειτα από εξέταση σε μάθημα που χρωστούσε την περίοδο των φοιτητικών του χρόνων (1961-1964)!
Το θέμα που είχε αποκαλύψει η «Ε» στις 6.5.2005 είχε προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων και ερώτηση στη Βουλή τεσσάρων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ (Λ. Γρηγοράκου, Τ. Αντωνίου, Γ. Παπαγεωργίου και Μ. Καρχιμάκη).
Τον Φεβρουάριο του 2009 ξανά με ρεπορτάζ η «Ε» αποκαλύπτει ότι πρόσωπο που εμπλέκεται -με βάση τα στοιχεία και την ανακοίνωση των διωκτικών αρχών- σε κύκλωμα παράνομων ελληνοποιήσεων αλλοδαπών στην Ηλεία, τοποθετήθηκε με την υπόδειξη των κομματικών παραγόντων της Νέας Δημοκρατίας στη θέση του διοικητή. Επρόκειτο για τον πρώην δήμαρχο Σ.Θ., ο οποίος με την αριθμ. Π4/ΓΠοικ 172737/23.12.2008 απόφαση του υπουργού Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης διορίστηκε στις 5.1.2009 νέος διοικητής στο πολύπαθο ίδρυμα έχοντας την ιδιότητα του τεχνολόγου πολιτικού μηχανικού (δομικών έργων)!
Κι όλα αυτά χωρίς να ληφθεί υπ' όψιν ότι: Οπως αναφέρεται στην υπ. αριθμ. 7017/ 13/125ιδ/30.6.2007 πολυσέλιδη αναφορά της Υπηρεσίας Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. προς τον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών της Αμαλιάδας (βρίσκεται στη διάθεση της «Ε»), ο τότε διοικητής του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών και πρώην δήμαρχος όχι μόνο ανεχόταν τη δράση του κυκλώματος παράνομων ελληνοποιήσεων στο δήμο του αλλά είχε τακτοποιήσει και ο ίδιος παράνομα αλλοδαπές γυναίκες παρουσιάζοντας ψευδώς ότι αυτές εργάζονταν ως εργάτριες στα κτήματά του...
Στο ίδιο πρόσωπο αναφερόταν επίσημα και η από 4.7.2007 ανακοίνωση της Διεύθυνσης Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛ.ΑΣ. (η «Ε» είχε αναφερθεί με ρεπορτάζ σε αυτή στις 5.7.2007).
Λίγο καιρό αργότερα οι υπηρεσίες του Ελεγκτικού Συνεδρίου Ηλείας αρνήθηκαν να θεωρήσουν τα εντάλματα πληρωμής του διοικητή και να του καταβάλουν τις αποδοχές με την αιτιολογία ότι η ιδιότητά του ως τεχνολόγου πολιτικού μηχανικού δομικών έργων δεν συνάδει με το νόμο 3329/2005, βάσει του οποίου ο διοικητής θα πρέπει να είναι κάτοχος πτυχίου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στους τομείς κοινωνικών ή ανθρωπιστικών επιστημών ή διοίκησης και οικονομίας. Τελικά δεν πληρώθηκε ποτέ.
Αλλο ένα δείγμα της προχειρότητας με την οποία αντιμετωπίζει η πολιτεία το θέμα του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών είναι οι δηλώσεις που έκανε δημόσια στις 20.12.2010 ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος με αφορμή τον ξυλοδαρμό τροφίμου από νοσηλευτές και την έκθεση-καταπέλτη των εθελοντών.
«Πελατειακές σχέσεις»
«Εμείς, αποφασίσαμε και μέσα στις επόμενες εβδομάδες θα στείλουμε εκεί άλλους πέντε ανθρώπους για να μπορέσουν να βοηθήσουν. Θα προσπαθήσουμε ώστε να μην έχουμε αυτό το φαινόμενο των ελαχίστων που δεν μπορούν να κάνουν τη δουλειά τους, δεν προλαβαίνουν να κάνουν τη δουλειά τους γι' αυτό καταφεύγουν σε μεθόδους που δεν είναι του 21ου αιώνα αλλά του Μεσαίωνα. Το να δένεις ή να κλείνεις παιδιά είναι η τελευταία μέθοδος να αντιδράς όταν δεν έχεις άλλους ανθρώπους να βοηθήσουν», είπε τότε ο υπουργός, αλλά μέχρι χθες καμιά ενίσχυση σε νοσηλευτικό προσωπικό δεν υπήρξε στο πολύπαθό ίδρυμα.
Χθες, μετά το σχετικό θόρυβο, ο υποδιοικητής του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Νεόφυτος Παπαδόπουλος δήλωσε στην «Ε» τα εξής: «Είναι σε όλους γνωστό ότι με το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών διάφοροι τοπικοί κομματικοί παράγοντες έπαιξαν στο παρελθόν παιχνίδια με σκοπό την εξυπηρέτηση των πελατειακών τους σχέσεων. Αγνοώντας ουσιαστικά τις ανάγκες των περιθαλπόμενων παιδιών. Οι σκανδαλώδεις διορισμοί διοικητών αλλά και η έλλειψη ειδικευμένου προσωπικού οδήγησαν βήμα βήμα στην απαξίωση του ιδρύματος, με τραγικές συνέπειες για τα παιδιά που φιλοξενούνται. Πριν από μερικούς μήνες αναλάβαμε ουσιαστικά ένα ίδρυμα σχεδόν διαλυμένο. Σήμερα καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια επιχειρούμε να το αλλάξουμε. Αντίθετα με τα όσα επικρατούσαν παλιά, το ίδρυμα θέλουμε να είναι ανοιχτό σε όλους. Και η κοινωνία να βλέπει τι ακριβώς συμβαίνει και να κρίνει. Ζητάμε τη βοήθεια της πολιτείας».