κάντε κλικ εδώ
Η σκέψη, η σκέψη και μόνον, είναι ικανή να σε συγκλονίσει! Υπάρχουν ιδρύματα, άσυλα, απλά σύνολα τεσσάρων ψυχρών τοίχων και στενών διαδρόμων, στα οποία μπαίνει κανείς σε πολύ μικρή ηλικία, παιδάκι, και βγαίνει μόνον όταν... πεθάνει! Πρόκειται για τα κατ' ευφημισμόν Κέντρα Περίθαλψης Παίδων (ΚΕΠΕΠ) της χώρας. "Περίθαλψη" προσφέρουν μόνον υποτυπωδώς και "Παίδων" είναι απλώς και μόνον επειδή μπαίνει κανείς εκεί όταν είναι ανήλικος... Σύμφωνα με όσα αναφέρει στην "Αυγή" της Κυριακής, η διοικήτρια του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών Ά. Μαζαράκη, από τους 77 ασθενείς του Κέντρου, μόλις οι... 9 είναι ηλικίας κάτω των 18 ετών!
Πέντε ασθενείς με διαγεγνωσμένο βαρύ αυτισμό και, μαζί τους, οι υπόλοιποι ασθενείς με βαριά εγκεφαλική παράλυση ή βαριά νοητική υστέρηση ή και τα δύο, σχεδόν όλοι με υποκείμενες ψυχώσεις, σύμφωνα με όσα έχουν γνωματεύσει οι ψυχίατροι και μάς μεταφέρει η Ά. Μαζαράκη.
Εβδομήντα οχτώ άτομα αποτελούν το προσωπικό του ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, εκ των οποίων, όμως, μόλις 35 ασχολούνται άμεσα με τους ασθενείς και μόλις... 11 είναι νοσηλευτές! Και, όταν μιλάμε για νοσηλευτές, εννοούμε κατηγορίας ΔΕ και ΥΕ, δηλαδή στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών δεν υπηρετεί νοσηλευτής - πτυχιούχος ΤΕΙ ή ΚΑΤΕΕ... Αρχίσατε να ιδρώνετε, ασφαλώς...
Μία παιδοψυχίατρος, φίλη της διοικήτριας, επισκέπτεται εθελοντικά το Κέντρο, μία φορά κάθε ενάμιση μήνα! Ένας ειδικός παθολόγος του ΕΣΥ, ο διευθυντής του Κέντρου Υγείας Γαστούνης, ο Γ. Γότης, επισκέπτεται και εξετάζει εθελοντικά κάθε Δευτέρα όλους τους ασθενείς του Κέντρου, τα τελευταία... 17 χρόνια! Ένας εξίσου φιλότιμος, αλλά και σαστισμένος από την σκληρή πραγματικότητα, αγροτικός γιατρός προσφέρει καθημερινά τις υπηρεσίες του στο Κέντρο. Αρχίζετε να οργίζεστε, ασφαλώς...
Μπορεί να είναι άοκνες οι προσπάθειες της διοικήτριας και των εθελοντών γιατρών στο ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, αλλά οι εικόνες με τα δεμένα παιδιά, όλα παιδιά παραμένουν εκεί, δεν "καταπίνονται" εύκολα, όσο και αν η Ά. Μαζαράκη και ο Γ. Γότης μάς επισημαίνουν με έμφαση ότι η καθήλωση και τα κλουβιά αποτελούν εντολή ψυχιάτρου με σκοπό την προστασία των ασθενών από τυχόν πολύ βαρύ αυτοτραυματισμό.
Είδαμε έναν από τους θαλάμους στους οποίους κάνουν "διάλειμμα" εκείνοι οι ασθενείς οι οποίοι αποτελούν τα πιο ελαφρά περιστατικά. Δύο - τρεις από αυτούς μάς χαμογέλασαν ζεστά και κούνησαν τα χέρια τους σε χαιρετισμό. Όταν τους αγγίζεις το χέρι, σου προσφέρουν την πιο αβέβαιη, αλλά την πιο ανθρώπινη χειραψία! Αρχίσατε να πονάτε, ασφαλώς...
"Είμαι σοκαρισμένος"
Σοκαρισμένος από όσα ήρθαν στο φως της δημοσιότητας για το ΚΕΠΕΠ Λεχαινών, δηλώνει στην "Αυγή της Κυριακής" ο παιδοψυχίατρος Δημ. Γεωργιάδης, πρώην πρόεδρος της Ελληνικής Παιδοψυχιατρικής Εταιρείας.
Ο Δημ. Γεωργιάδης τονίζει με νόημα: "Εφόσον η πλειονότητα των ασθενών στα ΚΕΠΕΠ, όπως και σε αυτό των Λεχαινών, είναι ενήλικες, δεν έχουμε να κάνουμε με Κέντρα Περίθαλψης Παίδων, αλλά με 'Κέντρα Χρονίων Παθήσεων Ενηλίκων'".
Πάντως, ο ίδιος αναγνωρίζει ότι, πέρα από τα περιστατικά με βαρύ αυτισμό, "το μόνο το οποίο μπορεί να γίνει σε ιδρύματα τύπου ΚΕΠΕΠ είναι η στελέχωσή τους με εξειδικευμένο προσωπικό και η διαμόρφωση πολύ καλών συνθηκών περίθαλψης και διαβίωσης για τους ασθενείς".